Mijn 10 grootste bloopers als trouwfotograaf
Fouten maken we allemaal weleens. Extra gênant is het als het gebeurt terwijl je je beroep beoefent. En als je al een tijdje meedraait, is het onvermijdelijk dat er wel eens iets misgaat. Altijd al eens bij een pro achter de schermen willen kijken?
10x dát had beter gekund...
1. Het welbekende bouwvakkersdecolleté
Nu moet ik bekennen dat ik hier soms nog steeds last van heb, bij een korte last minute shoot waar ik niet genoeg op mijn kleding heb gelet. Als ik fotografeer, ben ik helemaal niet meer andere dingen bezig, zoals mijn kont en hoe die eruitziet. Gelukkig ben ik dat wel op andere momenten en zijn al mijn trouw-outfits speciaal geselecteerd zodat ik er netjes uitzie, me toch vrij kan bewegen en dat allemaal zonder wardrobe malfunctions.
2. Wazige foto’s #1 bewegingsonscherpte
Iedereen die weleens een camera heeft vastgehad, die niet op de automatische stand staat, heeft hier last van gehad: wazige foto’s. En dat kan aan van alles liggen. Een lange sluitertijd bijvoorbeeld, die bewegingsonscherpte veroorzaakt. Het maakt dat óf je hele foto onscherp is, óf dat alles wat er in je foto beweegt (zoals het bruidspaar) wazig is.
3. Wazige foto’s #2 te groot diafragma
Een groot diafragma maakt dat je een heel klein stukje van je foto scherp kan maken en de rest onscherp of wazig. Veel mensen vinden dat erg mooi en dus heb ik er veel gebruik van gemaakt. Maar als je alleen de bruid scherp wil hebben en de rest vaag, moet je dus níet op haar schouder scherpstellen…. Of alleen op de bruid, die bruidegom mist niemand, toch?
4. Wazige foto’s #3 te veel ruis
Check: korte sluitertijd, dus geen bewegingsonscherpte, goed gebruik van diafragma (en betere focus-skills), geen wazige foto’s meer! Hmmm…
Vaak compenseert de fotograaf deze twee met een hogere ISO-waarde. Een te hoge waarde maakt dat foto’s ‘ruis’ krijgen en vaag lijken. Dit wordt nog versterkt wanneer je een foto flink bijsnijdt en verkeerde settings in je nabewerking gebruikt. Maar al doende leert men (en schaft men een professionele camera aan, die sowieso minder last heeft van ruis)!
5. Kus gemist
Dit is me gelukkig alleen op mijn eerste bruiloft gebeurd. Ik was 17, studeerde net fotografie en mocht met de 2 megapixel compact camera van mijn ouders het huwelijk van mijn oom en tante fotograferen. Wist ik veel dat er gezoend werd of wanneer…
Ik heb toen gezworen dat dát me nooit meer zou gebeuren. Ik heb later zelfs een keer de complete ceremonie stilgelegd, omdat de kus maar niet kwam. Uit een kleine vraag aan iemand van de eerste rij bleek dat ik niet het moment gemist had, de BABS had het niet gevraagd! Ik vind dat je geen goede trouwfotograaf kunt zijn zonder dat je dé kus op de foto hebt, dus heb ik het moment zelf maar ingelast. De bruid vertelde me achteraf dat de ambtenaar dacht dat ze het niet wilde, omdat ze het niet aangegeven hadden. Gelukkig was ze erg blij dat ik het wel gedaan had. En meteen een tip: willen jullie geen kus, laat dat je fotograaf dan ook even weten ;)
6. Op de bips vallen
Een ongelukje zit een klein hoekje, deze keer bij een optreden in plaats van een bruiloft. Ik was als 30-jarige aan het fotograferen bij een optreden waar allemaal pubers aanwezig waren. Ik voelde me niet helemaal op mijn plaats maar lalde toch lekker wat mee. Staat een clubje voor me te poseren, denk ik: even een stapje naar voren. Gladde vloer, niet opletten, opstapje… anyway ik zat ineens op m'n bips… gelukkig hebben de pubers zich wel vermaakt.
7. Wow ik ben echt een mega goede fotograaf!
Iets wat iedere fotograaf wel overkomt. Je maakt wat foto’s, luistert naar je moeder die zegt dat je super getalenteerd bent en je denkt meteen dat je de volgende Victor Lax bent (mijn favoriete trouwfotograaf). Tot je je foto’s eens aan een andere fotograaf laat zien, die je vervolgens eerlijke feedback geeft waardoor je liever onder een steen kruipt dan dat je je camera ooit nog aanraakt…
8. Trouwen doe je maar 1x
Grapte ik tegen een bruidegom, terwijl hij zich voor de grote dag aan het klaarmaken was. Hij gaf niet echt antwoord, maar aan zijn gezicht kon ik zien dat het niet de eerste keer was. Dat is een opmerking die ik niet meer maak…
9. Geen geheugenkaartje
Dit is me gelukkig niet op een bruiloft gebeurd, maar het was toch vervelend. Ik was samen met een vriendin voor dag en dauw opgestaan om in een natuurgebied foto’s te maken van de opkomende zon. Een geheugenkaartje is toch wel redelijk cruciaal, wanneer je eenmaal midden in het bos staat.
Daarom maak ik tegenwoordig altijd mijn lucky shot voordat ik mijn camera in mijn tas stop. Een foto in mijn huis van ofwel mijn vriend (die inmiddels al een hele galerij heeft met chagrijnige foto’s) ofwel mijn plantjes. Dan weet ik zeker dat ik een leeg geheugenkaartje en volle batterij heb. Inmiddels voel ik me ook behoorlijk ontheemd als ik geen lucky shot heb.
10 Wie zijn die mensen?
Het bruidspaar had me gevraagd iedereen die op de receptie kwam bij binnenkomst te fotograferen. Je weet wel, met zo’n lijst. Nu is dit iets wat ik tegenwoordig alleen maar doe als ik een tweede fotograaf bij me heb, want ik wil foto’s hebben van de binnenkomst en van de receptie, maar ik kan niet op twee plaatsen tegelijk zijn.
Op de trouwlocatie was tegelijkertijd nog een ander bruidsfeest bezig. Die kwamen via de andere ingang binnen, dus dat ging best goed. Tot ik in de gezamenlijke gang op mijn schouder werd getikt door een paar gasten omdat ze nog niet met de lijst op de foto stonden. Ik heb ze netjes tussen de oplevering gestopt, maar het bruidspaar belde me wel op met de volgende vraag: ‘Wie zijn die mensen?’.
Ook op zoek naar trouwfotograaf die inmiddels werkt met professionele apparatuur die ze goed kan instellen, haar kleding goed uitzoekt en wijselijk haar mond weet te houden? Stuur me dan een berichtje :)